Ongeveer een jaar voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog werd een Australische longvis naar een aquarium in Californië gebracht – een plek die ze al bijna 85 jaar haar thuis noemt.
Nu hebben onderzoekers, door middel van ‘geavanceerde DNA-analyse’, geschat dat de Steinhart Aquarium-vis, genaamd Methuselah, 92 jaar oud is, plus of min 9 jaar, zei de California Academy of Sciences in een persbericht van 18 september.
Maar meer dan alleen haar hoge leeftijd heeft Methusalem volgens het museum bekendheid verworven ‘vanwege haar charmante persoonlijkheid en voorliefde voor buikwrijvingen’.
Haar nieuwe leeftijdsschatting, acht jaar hoger dan haar eerdere geschatte leeftijd, maakt haar volgens het San Francisco Museum “de oudste levende vis in een aquarium waar dan ook ter wereld”.
“Hoewel we weten dat Methusalem eind jaren dertig bij ons kwam, was er destijds geen methode om haar leeftijd te bepalen, dus het is ongelooflijk spannend om op wetenschap gebaseerde informatie te krijgen over haar werkelijke leeftijd”, zegt Charles Delbeek, curator van projecten bij het aquarium, zei in de release.
Methusalem kwam in november 1938 naar het Steinhart Aquarium.
Nieuwe ‘DNA-leeftijdsklok’
Onderzoekers – onder leiding van Ben Mayne, die samenwerkt met de Commonwealth Scientific and Industrial Research Organization, en David T. Robert van Seqwater – wilden ‘een catalogus van levende longvissen’ creëren, aldus het museum. Om dit te bereiken bestudeerden ze Methusalem en tientallen longvissen van zes andere instellingen in de VS en Australië.
Eerder bleken methoden om de leeftijd van oudere vissen te schatten ‘notoir moeilijk en technisch uitdagend’ en soms dodelijk voor de vis in kwestie, aldus het museum.
De nieuwe methode van het team, die naar verwachting later dit jaar in een onderzoek zal worden gepubliceerd, maakt gebruik van een “klein weefselmonster van een vinclip”, een “onschadelijke methodologie”, aldus het museum.
“Voor het eerst sinds de ontdekking van de Australische longvis in 1870 biedt de door ons ontwikkelde DNA-leeftijdsklok de mogelijkheid om de maximale leeftijd van de soort te voorspellen”, zei Mayne in het persbericht.
Het kennen van deze ‘maximale leeftijd’ kan onderzoekers vertellen ‘hoe lang een soort kan overleven en zich kan voortplanten in het wild’, zei Mayne.
Dit kan op zijn beurt worden gebruikt om de “levensvatbaarheid en voortplantingspotentieel” van de soort te modelleren, aldus Mayne.
Een eeuwenoude vis als Methusalem helpt onderzoekers “de maximale levensduur van een soort onder ideale verzorgingsomstandigheden te begrijpen”, aldus Mayne.
In het geval van Methusalem was haar leeftijd een beetje “uitdagend om te berekenen”, zei Roberts in het persbericht.
“Haar leeftijd ligt boven de momenteel gekalibreerde klok”, zei Roberts. “Dit betekent dat haar werkelijke leeftijd mogelijk boven de 100 zou kunnen liggen, waardoor ze tot de zeldzame club van vis-honderdjarigen behoort.”
Een eeuwenoude vis als Methusalem helpt onderzoekers “de maximale levensduur van een soort onder ideale verzorgingsomstandigheden te begrijpen”, aldus Mayne.
Een ambassadeur voor haar soort
Sinds haar aankomst in november 1938 op een schip van de Navigation Company zegt het museum dat Methuselah “de 231 andere vissen uit Fiji en Australië die met haar arriveerden ver heeft overleefd.”
Ze is niet alleen een belangrijk onderdeel van het aquarium geworden, maar ook ‘een belangrijke ambassadeur voor haar soort, die bezoekers van over de hele wereld helpt de nieuwsgierigheid op te wekken en aan te wakkeren’, aldus Delbeek.
Het museum noemde de longvis eerder een ‘levend fossiel’.
“Maar haar impact gaat verder dan het verrassen van de gasten in het aquarium: het beschikbaar stellen van onze levende collectie aan onderzoekers over de hele wereld helpt ons begrip van de biodiversiteit te vergroten en welke soorten nodig hebben om te overleven en te gedijen,” zei Delbeek.
Longvissen, een soort afkomstig uit ‘een handvol trage riviersystemen in Queensland, Australië’, zijn volgens het museum al miljoenen jaren grotendeels onveranderd. Deze eeuwenoude geschiedenis heeft sommigen ertoe gebracht Methusalem een ‘levend fossiel’ te noemen dat ‘een fascinerende blik in het prehistorische verleden biedt’.
Maar meer dan haar hoge leeftijd zegt het museum dat ze bekendheid heeft verworven ‘vanwege haar charmante persoonlijkheid en voorliefde voor buikwrijvingen’.
Vrouw ziet een klein wezentje dat al 100 jaar als plaatselijk uitgestorven wordt beschouwd in haar tuin
Fossielen van een 73 miljoen jaar oude kleine ‘ijsmuis’ opgegraven in Alaska. ‘Een passende titel’
Visser haalt netten binnen die bedekt zijn met ‘flosszijde’ – en ontdekt een nieuwe soort