Westerse leiders zijn op de openingsdag van de Algemene Vergadering van de VN tot een charmeoffensief overgegaan, omdat ze gedwongen werden hun staat van dienst op het gebied van het behalen van de duurzame ontwikkelingsdoelstellingen (SDGs) van de organisatie te verdedigen, en benadrukten dat de oorlog in Oekraïne hen niet van deze belofte had afgeleid. om een einde te maken aan de mondiale ongelijkheid.
Op een speciale top in New York, die neerkwam op een tussentijdse inventarisatie van de voortgang richting het bereiken van de doelstellingen tegen de streefdatum van 2030, erkenden alle partijen dat er weinig kans was dat de ambitieuze reeks toezeggingen die in 2015 waren gedaan, waaronder het beëindigen van extreme armoede en het beschermen van het milieu, , zal volgens schema worden gerealiseerd.
Een pleidooi van de secretaris-generaal van de VN, António Guterres, aan alle partijen om beschuldigingen over de oorzaak van de mislukking te vermijden en in plaats daarvan de tweedaagse top te gebruiken als een kans om een mondiaal reddingsplan te maken, werd op de openingsdag slechts gedeeltelijk beantwoord. De lijst van 17 SDG’s, die 169 specifieke doelstellingen omvat, werd voor het eerst aangenomen tijdens de VN-top over duurzame ontwikkeling in september 2015, en de meeste beoordelingen zeggen dat slechts 15% van de doelstellingen op koers ligt.
De leiders namen een politieke verklaring van 43 paragrafen aan, tot stand gebracht door Ierland en Qatar, waarin werd gewaarschuwd dat jaren van vooruitgang op het gebied van duurzame ontwikkeling werden teruggedraaid. Er stond: “Miljoenen mensen zijn in armoede vervallen, honger en ondervoeding komen steeds vaker voor, de humanitaire behoeften nemen toe en de gevolgen van de klimaatverandering zijn duidelijker. Dit heeft geleid tot een grotere ongelijkheid, nog verergerd door een verzwakte internationale solidariteit en een tekort aan vertrouwen om deze crises gezamenlijk te overwinnen.”
“In plaats van niemand achter te laten, lopen we het risico de SDG’s achter te laten… de SDG’s hebben een mondiaal reddingsplan nodig”, vertelde Guterres op de top.
Guterres kon op het laatste moment een demarche afweren – onder leiding van Rusland en een alliantie van slechts negen landen die verzet tegen het gebruik van unilaterale sancties in de verklaring wilden opnemen.
De VN zei deze maand dat er vandaag de dag 745 miljoen meer mensen in de wereld zijn die matig of ernstig honger lijden dan in 2015, en dat de wereld ver verwijderd is van haar inspanningen om het ambitieuze doel te bereiken om de honger in 2030 te beëindigen. De wereld was terug op een hongerniveau dat we sinds 2005 niet meer hebben gezien, en de voedselprijzen bleven in meer landen hoger dan in de periode 2015-2019. Gezien de huidige vooruitgang zou het ook 286 jaar duren om de voorgestelde genderkloven op het gebied van rechtsbescherming te dichten en discriminerende wetten af te schaffen.
De oplossingen die in de politieke verklaring worden uiteengezet zijn breed en omvatten de financiering van ontwikkelingslanden, inclusief duidelijke steun voor het voorstel van Guterres voor een SDG-stimulans van ten minste 500 miljard dollar per jaar, evenals een effectiever mechanisme voor schuldenverlichting.
De verklaring roept ook op tot het veranderen van het bedrijfsmodel van multilaterale ontwikkelingsbanken om particuliere financiering aan te bieden tegen meer betaalbare tarieven voor ontwikkelingslanden, en onderschrijft de hervorming van de internationale financiële architectuur die Guterrres ‘verouderd, disfunctioneel en oneerlijk’ heeft genoemd.
Dennis Francis, voorzitter van de Algemene Vergadering van de VN, zei dat het met gecoördineerde actie nog steeds mogelijk is om tegen 2030 ‘124 miljoen extra mensen uit de armoede te halen’. Foto: Richard Drew/AP
Dennis Francis, de voorzitter van de Algemene Vergadering van de VN, zei: “In het recente verleden is er een ongelukkig tekort aan vertrouwen geweest en dit heeft de capaciteit van het multilaterale proces ondermijnd.”
Franciscus zei dat “de wonden nog steeds bleven hangen tijdens de aanpak van de pandemie”, wat de overtuiging weerspiegelde dat welvarende landen zelf de doelstellingen uitkiezen die ze konden bereiken. Hij benadrukte echter: “Met gecoördineerde, ambitieuze actie is het nog steeds mogelijk dat we tegen 2030 124 miljoen extra mensen uit de armoede kunnen halen en ervoor kunnen zorgen dat zo’n 113 miljoen minder mensen ondervoed zijn.”
De agenda van de hele VN deze week is vormgegeven om tegemoet te komen aan de zorgen van het mondiale zuiden, inclusief een aparte klimaattop op woensdag, en het is duidelijk dat westerse machten – in een poging om de Russische en Chinese invloed tegen te gaan – in hun ronde van bilaterale en multilaterale bijeenkomsten werd een zware nadruk gelegd op de zorgen van de armere landen.
De Oekraïense president Volodymyr Zelenski zal naar verwachting woensdag de sceptische Braziliaanse president Luiz Inácio Lula da Silva ontmoeten in een poging hem ervan te overtuigen dat de oorlog in Oekraïne geen obstakel vormt voor de vooruitgang van de armen in de wereld, en dat het lot van Oekraïne is een legitieme zaak voor de wereld, niet alleen voor Europa.
sla de nieuwsbriefpromotie over
Aanmelden voor Wereldwijde verzending
Krijg een ander wereldbeeld met een overzicht van het beste nieuws, features en foto’s, samengesteld door ons wereldwijde ontwikkelingsteam
“,”newsletterId”:global-dispatch”,”successDescription:”Krijg een andere kijk op de wereld met een overzicht van het beste nieuws, features en foto’s, samengesteld door ons wereldwijde ontwikkelingsteam”}” clientOnly config=”{“renderingTarget : “Web”}”>Privacyverklaring: Nieuwsbrieven kunnen informatie bevatten over liefdadigheidsinstellingen, online advertenties en inhoud die wordt gefinancierd door externe partijen. Zie ons privacybeleid voor meer informatie. We gebruiken Google reCaptcha om onze website te beschermen en het privacybeleid en de servicevoorwaarden van Google zijn van toepassing.
na nieuwsbriefpromotie
De Duitse bondskanselier Olaf Scholz gaf ook toe dat er sprake was van een westerse mislukking in de pogingen om duurzame ontwikkeling voor de planeet te garanderen. Hij zei: “We zien dat de vooruitgang die we voor de hele wereld wilden in de strijd tegen armoede en voor een beter samenleven langzamer is geworden.”
Catherine Colonna, de Franse minister van Buitenlandse Zaken, viel Rusland aan omdat het de graanvoorraden van Oekraïne had gebombardeerd. Foto: Ed Jones/AFP/Getty Images
Catherine Colonna, de Franse minister van Buitenlandse Zaken, zei dat ze een noord-zuidbreuk wilde vermijden en benadrukte de rol van Frankrijk bij het opbouwen van zijn hulpbudget en een nieuw mondiaal financieel pact. Ze ging in het offensief en viel Rusland aan vanwege zijn rol in het verergeren van de voedselschaarstecrisis door de graanvoorraden van Oekraïne te bombarderen.
Ze zei: “De wereld kan worden opgesplitst in degenen die vernietigen en bedreigen, en degenen die bouwen en voeden. Frankrijk maakt deel uit van de coalitie die ervoor zorgt dat iedereen geen honger lijdt.” Ze zei dat de pogingen van Rusland om zichzelf te presenteren als lid van het mondiale Zuiden, een term waarvan ze zei dat ze er een hekel aan had, bedoeld waren om te misleiden.
Maar de kracht van de diplomatieke olijftak in het mondiale zuiden werd verzwakt door de flagrante afwezigheid van twee Europese leiders: Rishi Sunak, de Britse premier, en Emmanuel Macron, de Franse president. De Franse missie bij de VN zei dat Macron een planningsconflict had, toen hij deze week de Britse koning Charles III in Parijs ontving.
Het bereik op de Algemene Vergadering zal de komende maanden waarschijnlijk worden geëvenaard door dat van Europese regeringen die zich ertoe verbinden kleinere landen te ontmoeten die vaak worden gepasseerd door hooggeplaatste Europese ministers, laat staan staatshoofden.
Eerder dit jaar drongen tien Europese landen, waaronder België en Slovenië, er bij de hoge vertegenwoordiger van de EU, Josep Borrell, op aan om een diplomatieke campagne te coördineren om landen te bereiken die zich genegeerd voelden, daarbij verwijzend naar de noodzaak om beter te kunnen concurreren met China en Rusland in wat Borrell heeft het omschreven als een ‘strijd tussen verhalen’.