Roemeens staal: hoe de grootvader van Theo Dan zijn liefde voor rugby smeedde | Engeland rugbyteam


TDe snelle stijging van heo Dan in de gelederen van Engeland was te danken aan een doorbraakseizoen bij Saracens – via een periode bij Ampthill – maar het seizoen was gesmeed uit Roemeens staal. Zijn grootvader, een ingenieur uit Boekarest, was in zijn tijd een fervent speler en bouwde een stel posten waar Dan zijn vak kon leren, waarbij hij dagenlang met zijn neven en nichten in contact kwam tijdens de lange zomers van zijn jeugd.

De 22-jarige spreekt Roemeens met zijn ouders – die eind jaren negentig naar Groot-Brittannië zijn verhuisd – met een enkel woord Engels erbij, en hij zou nog een zomer in Roemenië doorbrengen tot hij werd gebeld door Steve Borthwick. De Engelse hoofdcoach vertelde hem dat hij een mooi seizoen zou afsluiten, een seizoen dat begon in het kampioenschap maar eindigde met de overwinning van Saracens in de finale van de Premier League, met een plaats in de Engelse trainingsploeg voor het WK.

Hij had nog steeds een reis kunnen inplannen, maar zoals hij aangeeft: “Elke keer dat we eropuit gaan, vooral in de zomer, kom je twee tot drie kilo zwaarder terug en wordt het voorseizoen een beetje moeilijker. Het is veel vlees.”

Dan, die in beeld is voor zijn tweede Engelse start als hoer tegen Chili, nadat hij zijn debuut had gemaakt tijdens de opwarmingscampagne, zegt: “Mijn bloedlijn komt uit Roemenië, maar ik ben geboren in Groot-Brittannië, opgegroeid in Groot-Brittannië, ging hier naar school. Ik beschouw mezelf als Engels zoals ze komen. Maar tegelijkertijd ben ik nog steeds erg trots op mijn afkomst, waar mijn ouders vandaan komen, omdat ik zeer sterke herinneringen heb en me nog steeds heel dicht bij mijn Roemeense kant voel.

“Een groot deel van mijn familie woont daar nog steeds. Als kind bracht ik het grootste deel van, zo niet alle, zomers daar door. Ik heb nog steeds een hele goede band met mijn ooms en tantes, die er nog steeds zijn.

“De vader van mijn moeder was een enorme rugbyfan en een speler in Roemenië. Hij was erg aandringend en enthousiast en liet mij en mijn neef het als kinderen uitproberen. Hij was een ingenieur, dus nam hij stalen balken en plaatste twee rugbypalen in zijn tuin. We brachten daar dagen, maanden, weken door met het rondtrappen van de bal.”

Dan droomde er al van jongs af aan van om voor Engeland te spelen, maar als dat niet was uitgekomen, zou hij alleen maar trots zijn geweest om Roemenië te vertegenwoordigen. Ze zijn het zwakste team dat momenteel in Frankrijk deelneemt, in niets vergeleken met hun hoogtijdagen in de jaren 80, maar Dan is zich altijd bewust van zijn roots. “Het was altijd mijn droom sinds ik voor het eerst een rugbybal vastpakte, om mijn Engelse helden na te bootsen”, zegt hij.

Theo Dan na de Premiership-finale.

Theo Dan maakte deel uit van de Saracenen die in mei de finale van de Premier League wonnen. Foto: Patrick Khachfe/JMP/Shutterstock

“Als je wat ouder wordt, denk je dat dat misschien niet meer mogelijk is. Dat ik voor Roemenië zou spelen zou een hele eer zijn, maar toen ik voor Sarries begon te spelen, deed zich de kans voor dat ik dichter bij het spelen voor Engeland kon komen, en toen was het heel erg het geval om voor Engeland te spelen, dat is alles wat ik wilde. Doen.”

Naar eigen zeggen leek dat nog vergezocht aan het begin van het seizoen 2022-2023, toen Dan werd uitgeleend aan Ampthill in de Championship. De ploeg uit Bedfordshire heeft zelf een snelle opkomst gekend – ze speelden minder dan twintig jaar geleden op het zevende niveau van het Engelse rugby – en er blijft een gemeenschapsgevoel bij de club. Hij is een van de zestien spelers die het leven in het tweede niveau hebben meegemaakt en hij beschouwt zijn tijd in het kampioenschap als van onschatbare waarde.

sla de nieuwsbriefpromotie over

Het laatste nieuws en analyses van de rugbyunie, plus alle acties van de week besproken

“,”newsletterId”:the-breakdown”,”successDescription”: het laatste nieuws en analyses van de rugbyunie, plus alle acties van de week”}” clientOnly config=”{“renderingTarget”:Web”}”>Privacyverklaring: Nieuwsbrieven kunnen informatie bevatten over liefdadigheidsinstellingen, online advertenties en inhoud die wordt gefinancierd door externe partijen. Zie ons privacybeleid voor meer informatie. We gebruiken Google reCaptcha om onze website te beschermen en het privacybeleid en de servicevoorwaarden van Google zijn van toepassing.

“Het was gek om erop terug te kijken”, zegt Dan. “Om van twaalf maanden geleden in het kampioenschap naar het WK te gaan, was het behoorlijk wild. Vorig jaar deze keer stond ik in de rij om op huurbasis voor Ampthill te spelen. Ik begon het jaar als vijfde of zesde keus bij Sarries. Het leek alsof het een lange weg was om zelfs maar in de Premier League te spelen, omdat het zo competitief was.

“De reis van de kleedkamers naar het veld [at Ampthill] gaat door een bos. Dat was zeker een ervaring. Ik heb daar bijna anderhalf jaar gezeten. Ik heb zoveel geleerd van die tijd in het kampioenschap.

“Elke keer dat je op Jersey speelt, kom je te maken met het grootste peloton in de competitie en daar heb ik veel lessen geleerd. Vooral de eerste paar die tegen hen speelden, werden geboord in de scrum. U hoeft alleen maar uw medicijn in te nemen en ervan te leren. Die lessen voelden destijds als het einde van de wereld, maar ze hebben me nu goed van pas gekomen.”



Source link