TDeze zomer hadden we een aantal zwaluwbezoekers uit Afrika die zich in onze garage nestelden. Zwaluwen zijn zulke mooie, sierlijke vogels, met hun robijnrode keel, sneeuwwitte kleding en heksenmantel. Vroeger hadden we daar altijd zwaluwen, maar helaas hebben we de afgelopen drie jaar geen enkel paartje zien nestelen.
Begin mei zagen we een koppel rondhangen en we hoopten dat ze hier weer zouden nestelen, en gelukkig gebeurde dat. Er is een klein raampje in de garage dat altijd openstaat, maar dat hebben de zwaluwen nog niet door. In plaats daarvan wachten ze tot we de garagedeur openen.
Het zwaluwnest in de garage. Foto: Familie-uitreiking
De garage is altijd een populaire plek geweest voor wilde dieren, zelfs als de zwaluwen niet aan het nestelen waren. Vorig jaar hadden we bezoek van een bosuil en ik zong altijd voor hem. Ik heb verschillende vogels en vlinders moeten redden die moeite hadden om te ontsnappen.
Ik vond het leuk om het nest te gaan bekijken; Ik denk dat de zwaluwen er om beurten op gingen zitten. Het waren zulke acrobaten met hun duiken, draaien, duiken en dansen. Ik dacht altijd dat ze geen geluid maakten, maar ze waren altijd met elkaar aan het kletsen. Ik hield ook van hun staarten, die altijd rondzwaaiden en onzichtbare sporen in de lucht achterlieten.
Maar nu zijn ze vertrokken. Ik hoop dat de zwaluwen veilig zijn aangekomen na hun vlucht van 10.000 kilometer terug naar Zuid-Afrika. Ook al zijn ze verdwenen, er zijn nog steeds genoeg dieren in het wild om naar te kijken. Op mistige ochtenden dansen herten rond het veld. Mummieduiven brengen squabs groot en ik zie hoe ze leren vliegen. En deze week zag ik nog een muis in de passiflora klimmen en aan de bladeren knabbelen.
Scharlaken, 11
Lees het andere YCD-stuk van vandaag, door Aisha, 12: ‘Wat verbergt dit aan de kust?’
Young Country Diary is verplaatst naar de vierde zaterdag van elke maand