High-five voor ISRO’s ‘katapulttechniek’ terwijl Aditya-L1 de baan van de aarde verlaat op weg naar zijn bestemming


Na zeventien dagen rond de aarde te hebben gecirkeld, is het Indiase zonne-observatorium Aditya-L1 op een lange reis geschoten naar zijn bestemming, 1,5 miljoen kilometer verwijderd van de aarde. In de kleine uurtjes van dinsdag (Indian Standard Time) gaf ISRO opdracht om de boordmotoren van het Aditya-L1-vaartuig af te vuren, waardoor het voldoende vertrekenergie kreeg om te reizen op het traject dat het naar de Lagrangiaanse zon-aarde brengt. Punt 1.

Dit punt bevindt zich op 1 procent afstand van de 150 miljoen kilometer afstand aarde-zon.

“Het ruimtevaartuig bevindt zich nu op een traject dat het naar het zon-aarde L1-punt zal brengen. Het zal na ongeveer 110 dagen via een manoeuvre in een baan rond L1 worden geïnjecteerd”, aldus ISRO.

Met name Aditya-L1 is het vijfde opeenvolgende Indiase ruimtevaartuig dat vanuit de baan van de aarde naar zijn bestemming in de interplanetaire ruimte of naar een hemellichaam wordt geschoten.

Omdat Indiase raketten niet over voldoende hefvermogen beschikken om ruimtevaartuigen direct voldoende vertreksnelheid te bieden en deze naar verre bestemmingen te slingeren, gebruikt India wat algemeen bekend staat als de ‘katapulttechniek’.

Deze methode is met succes ingezet bij missies als Chandrayaan-1 (2008), Mangalyaan (2013), Chandrayaan-2 (2019), Chandrayaan-3 (2023) en Aditya-L1.

In technische termen maakt een dergelijke methode gebruik van wat bekend staat als het ‘Oberth-effect’, dat stelt dat de meest efficiënte plaats voor een ruimtevaartuig om van snelheid te veranderen het laagste punt van zijn baan is.

Aditya-L1 en andere hierboven genoemde ruimtevaartuigen werden in een elliptische baan rond de aarde geplaatst. Meestal worden satellieten die bedoeld zijn om in een baan rond de aarde te blijven, in een cirkelvormige baan geplaatst. Het vaartuig bevindt zich dus te allen tijde op gelijke afstand van de aarde.

Wanneer een ruimtevaartuig echter van de ene baan naar de andere moet worden overgebracht of met een katapult op een pad naar een ander hemellichaam moet worden geschoten, wordt het in een elliptische of eivormige baan geplaatst.

In een eivormige baan blijft de afstand van het ruimtevaartuig tot het aardoppervlak variëren. De dichtste nadering die het vaartuig tot de aarde maakt, staat bekend als perigeum en de verste nadering staat bekend als apogee.

De snelheid van het vaartuig is het hoogst wanneer het zich in het perigeum bevindt (de dichtste nadering van de aarde).

Daarom zal het vaartuig, wanneer de motoren van het vaartuig op het perigeum worden afgevuurd, meer kinetische energie (vertrekenergie) verkrijgen dan wanneer het vaartuig op het hoogtepunt zou afvuren.

Dit is de reden waarom al het afvuren van motoren voor het verhogen van banen in perigeum gebeurt. Het is zuinig en goedkoop (in tegenstelling tot het gebruik van een grotere raket).

Door zulke complexe berekeningen onder de knie te krijgen en meerdere baanverhogende manoeuvres en injectiemanoeuvres uit te voeren, heeft ISRO zijn moed bewezen bij het uitvoeren van zulke complexe missies naar de maan en Mars en nu ook om de zon van ver te bestuderen.

Volgens ISRO biedt het plaatsen van het ruimtevaartuig op het L1-punt een groter voordeel bij het in realtime waarnemen van zonne-activiteiten en hun effect op het ruimteweer.

Kijk ook | De Indiase zonnemissie Aditya-L1 begint gegevens te verzamelen vanaf een afstand van 50.000 km | Wereld-DNA

Het ruimtevaartuig heeft zeven ladingen aan boord om de fotosfeer, de chromosfeer en de buitenste lagen van de zon (de corona) te observeren met behulp van elektromagnetische deeltjes- en magnetische velddetectoren. Met behulp van het speciale uitkijkpunt L1 kunnen vier ladingen rechtstreeks naar de zon kijken en de overige drie ladingen voeren in-situ studies uit van deeltjes en velden op het Lagrangepunt L1, waardoor belangrijke wetenschappelijke studies worden opgeleverd over het voortplantingseffect van de zonnedynamiek in het interplanetaire medium. .

Er wordt verwacht dat de Aditya L1-ladingen de meest cruciale informatie zullen opleveren om het probleem van coronale opwarming, coronale massa-uitstoot, pre-flare- en flare-activiteiten en hun kenmerken, de dynamiek van het ruimteweer, de voortplanting van deeltjes en velden enz. te begrijpen, aldus ISRO.

aanbevolen verhalen aanbevolen verhalen

U kunt nu voor wionews.com schrijven en deel uitmaken van de community. Deel hier uw verhalen en meningen met ons.



Source link