De beelden van getraumatiseerde families, rouwende overleden familieleden en vrienden, vaak gedwongen om in de open lucht te kamperen, dicht bij het puin van hun ingestorte huizen, zijn dit jaar een deprimerend bekend gezicht op onze tv-schermen geworden.
In februari stierven bijna 50.000 mensen toen Türkiye en Syrië twee zware aardbevingen te verduren kregen.
Negen dagen geleden kwamen in Marokko bijna 3.000 mensen om het leven na een nieuwe aardbeving nabij Marrakesh. Toen de wereld dit vreselijke nieuws nog steeds tot zich nam, kostte een enorme watervloed uit ingestorte dammen het leven aan wel 20.000 Libiërs in Derna.
Ik maakte deel uit van een REACT Disaster Response-verkenningsteam op de grond in Marokko toen het nieuws uit Libië doorkwam. Het mondiale humanitaire hulpsysteem had het al moeilijk, met de Turkse aardbevingen en de aanhoudende conflicten in Oekraïne en Soedan, toen Noord-Afrika deze dodelijke dubbele klap kreeg.
In Marokko maakte ons kleine team, in samenwerking met lokale instanties, een snelle beoordeling van de onmiddellijke behoeften. We concentreerden ons op onderdak, warme kleding, voedsel- en watervoorzieningen en goed afvalbeheer om uitbraken van ziekten te voorkomen.
Terwijl we ons een weg baanden door straten vol ingestorte en beschadigde gebouwen, was ik opnieuw getuige van de kracht van opmerkelijke mensen die met de meest verschrikkelijke situaties werden geconfronteerd. Hun veerkracht is ongelooflijk. Ik blijf altijd verbaasd staan over het vermogen van een bevolking om zulke vreselijke schokken op te vangen en ervan te herstellen.
Hoog in het Atlasgebergte, op slechts een paar uur rijden van Marrakech, is er verschrikkelijk geleden. Hele, vaak extreem afgelegen dorpen zijn verdwenen. Verbijsterde overlevenden die worstelen om het verlies van dierbaren, hun huizen en hun levensonderhoud te begrijpen.
REACT speelt eerst in op hun onmiddellijke behoeften. Terwijl ik dit schrijf, helpen onze vrijwilligers de lokale bevolking met het graven van latrines – essentieel om door water overgedragen ziekten zoals cholera, diarree en dysenterie te voorkomen.
Anderen onderzoeken de beste methoden om goede, tijdelijke opvang te bieden en deze zo snel mogelijk daar te krijgen.
Onze liefdadigheidsinstelling is er trots op dat ze de zuurverdiende vaardigheden en ervaring van militaire veteranen, voormalige ‘blauwlicht’-professionals en humanitairen opnieuw kan inzetten en hen kan veranderen in uitzonderlijk wendbare en veerkrachtige rampenhulpverleners.
Voor ons is het een absoluut voorrecht om de moeilijkst bereikbare en meest kwetsbare mensen die getroffen zijn door een ramp te kunnen helpen.
Het helpt ons ook allemaal beseffen hoe gelukkig we zijn. Binnen een paar uur na de landing in Groot-Brittannië omhelsde ik mijn vrouw en kinderen.
Ondertussen zijn er duizenden en duizenden mensen in Marokko en Libië die alles verloren hebben en nu gedwongen zijn zichzelf weer op te pakken en opnieuw te beginnen. Stel je eens voor hoe moeilijk dat moet zijn.
Als lezers willen doneren aan onze Marokko-oproep, klik dan hier:
https://donations.re-act.org.uk/Morocco-earthquake-appeal