Onbedoeld maar niet onverwacht is één manier om te beschrijven wat er gebeurt met de prijs van steenkool voor de staalproductie, nu regeringen het aanbod onderdrukken in het licht van de gestage groei van de vraag, een perfect recept voor een hogere prijs.
De prijs van hoogwaardige harde cokeskolen (of metallurgische steenkool) is de afgelopen drie maanden met 9% gestegen tot ongeveer $264 per ton, en Goldman Sachs voorspelt dat deze vóór het einde van het jaar met nog eens 6% zal stijgen tot $280/ton. jaar.
Er zijn meerdere factoren die de prijs beïnvloeden van cokeskolen en het lagere broertje ervan, thermische of stoomkolen, die worden gebruikt bij de productie van elektriciteit. Milieuactivisten en overheden geven beide de schuld voor het veroorzaken van koolstofvervuiling en klimaatverandering.
Maar het op één hoop gooien van alle vormen van steenkool en het beperken van de aanbodgroei door het onthouden van goedkeuringen voor de ontwikkeling van mijnen, wat is gebeurd in Australië en Canada, heeft het voorspelbare effect dat de prijs van cokeskolen omhoog gaat, zelfs als thermische steenkool daalt.
Het gat en de belofte van een groei van de vraag naar cokeskolen op de lange termijn hebben tot een uitbarsting van bedrijfsactiviteit geleid, omdat sommige mijnbouwbedrijven die zich zorgen maakten over de vooruitzichten voor steenkool ermee ophielden en anderen, die ervan overtuigd waren dat het bedrijf een mooie toekomst tegemoet ging, meer kochten.
Twee recente casestudies benadrukken dit punt: Whitehaven Coal kocht eerder dit jaar twee cokeskolenmijnen van BHP in Australië, en Glencore leidde een syndicaat dat bezig is de staalproductie-kolenactiviteiten van Teck Resources in Canada over te nemen.
De reactie van beleggers op de deals was gemengd, maar de Teck/Glencore-transactie heeft een interessante reactie op de aandelenmarkt opgeleverd, waarbij de Teck-aandelen de afgelopen maand 6% lager zijn gedaald en Glencore met 8% is gestegen, het tegenovergestelde van wat normaal gebeurt bij een activatransactie wanneer de koper valt en de verkoper staat op.
De daling van Teck is ook merkwaardig omdat de uitstap uit cokeskolen 9 miljard dollar heeft opgeleverd, die het management voorstelt te investeren in andere mijnbouwbelangen, met name koper, een van de belangrijkste metalen in de energietransitie.
Jonathan Price, president en CEO van Teck, zei vorige week in een verklaring dat de deal een katalysator zou zijn voor het bedrijf om zich opnieuw te concentreren als een Canadese kampioen op het gebied van kritische metalen.
“Deze verkoop zal ervoor zorgen dat Teck goed gekapitaliseerd is en in staat is waarde te realiseren uit onze basismetaalactiviteiten en een sterk rendement voor onze aandeelhouders te realiseren, terwijl de balans behouden blijft”, aldus Price.
Glencore heeft een andere mening en is verheugd om de meerderheidsaandeelhouder te worden van Teck’s staalproductieactiviteiten, met het Japanse Nippon Steel en het Koreaanse Posco als minderheidsaandeelhouders.
Maar wat de aandacht van investeerders lijkt te hebben getrokken, is Glencore’s langetermijndoel om de Teck-kolenmijnen op te nemen in “een op zichzelf staand bedrijf” dat ook de andere staalproductie-steenkoolactiva van Glencore in Australië en Colombia zal omvatten.
Het nieuwe bedrijf zou, volgens een verklaring van Glencore’s CEO Gary Nagle, “goed gepositioneerd zijn als een toonaangevend, zeer cashgenererend bulkgrondstoffenbedrijf, dat waarschijnlijk een sterke vraag van beleggers zal aantrekken gezien het rendementspotentieel”.
Jefferies is een andere investeringsbank die het optimisme over cokeskolen van Goldman Sachs deelt, evenals de bezorgdheid over de vooruitzichten voor thermische steenkool.
In een onderzoeksnota die vorige maand werd gepubliceerd, zei Jefferies: “De vooruitzichten voor premium metallurgische steenkool met een lage volatiliteit zijn misschien wel de beste van alle grondstoffen, maar worden ook ernstig ondergewaardeerd.”