Een kernfrustratie verenigt stakende werknemers: de exorbitante beloning van de CEO


New York
CNN

Er is een rode draad die de twee grootste arbeidsprotesten in Amerika op dit moment met elkaar verbindt: werknemers willen een leefbaar loon na jaren van stagnerende of dalende lonen, terwijl aan de onderhandelingstafel managers zitten wier beloning jaar na jaar enorm is gegroeid.

De exorbitante beloning voor CEO’s is een frustratie die wordt gedeeld door zowel creatievelingen uit Hollywood als autoarbeiders uit Detroit.

Het is niet zo dat iemand verwacht dat de bazen hetzelfde betaald krijgen als alle anderen, maar de kloof tussen het topmanagement en de achterban wordt al tientallen jaren in een alarmerend tempo groter, waarbij de lonen van reguliere werknemers vaak stagneren of dalen wanneer aangepast voor inflatie.

Volgens het Economic Policy Institute, een vooruitstrevende denktank, is de beloning voor CEO’s van de driehonderd grootste Amerikaanse bedrijven sinds 1978 met 1.460% gestegen, terwijl de gemiddelde lonen van werknemers met slechts 18% zijn gestegen (beide gecorrigeerd voor inflatie).

Volgens EPI groeide in dezelfde periode de beloning van deze CEO’s 37% sneller dan de groei op de aandelenmarkt.

Die frustratie is vooral acuut in de Amerikaanse auto-industrie, die in 2008 bijna instortte voordat de federale overheid 80 miljard dollar aan belastinggeld in het failliete Chrysler en GM injecteerde.

Destijds benadrukte president Barack Obama hoe de overheidssteun zou zorgen voor ‘een nieuw begin voor een grote Amerikaanse industrie’ die nieuwe banen zou creëren en ‘nieuwe welvaart’ zou ontketenen.

Om de auto-industrie te redden, kwamen vakbondswerkers overeen om de lonen tijdelijk te bevriezen en bepaalde pensioen- en gezondheidszorguitkeringen op te geven.

Hun beloning? Het gemiddelde uurloon van werknemers in de auto-industrie is met ongeveer 19% gedaald, gecorrigeerd voor inflatie, schreef EPI Senior Economist Adam S. Hersh vorige week.

In dezelfde periode zijn de beloningen voor CEO’s bij de drie grote autofabrikanten in Detroit (GM, Ford en Chrysler-moederbedrijf Stellantis) met gemiddeld 40% gestegen, of ongeveer hoeveel loonsverhoging stakende werknemers nu eisen.

CEO van GM, Mary Barra, de best betaalde directeur van de Grote Drie, verdiende vorig jaar $29 miljoen, een stijging van 34% over de afgelopen vier jaar.

In een interview met CNN op vrijdag probeerde Barra haar compensatiepakket te verdedigen, waarbij ze opmerkte dat “92% daarvan gebaseerd is op de prestaties van het bedrijf.”

Die opmerking verwijst naar het feit dat het grootste deel van haar beloning gekoppeld is aan de aandelen- en bonusvoordelen van GM, vastgesteld door het bestuur van de autofabrikant. (Barra geniet een basissalaris van $2 miljoen.) Critici van op prestaties gebaseerde beloningen van bestuurders zeggen dat deze maatstaven niet bepaald objectief zijn.

Een CEO kan bijvoorbeeld een bonus van miljoenen dollars krijgen als beloning voor het bedrijf dat een winstdoelstelling haalt (zoals Barra deed in 2021). Maar de winst van een bedrijf hangt niet alleen af ​​van het binnenhalen van stevige inkomsten, maar ook van het laag houden van de kosten – inclusief de lonen van de werknemers.

Onder de andere Grote Drie: Carlos Tavares, CEO van Stellantis, verdiende vorig jaar $24,8 miljoen, een stijging van 22% ten opzichte van het jaar ervoor. En Ford-CEO Jim Farley ontving vorig jaar 21 miljoen dollar aan compensatie, een bedrag dat bijna is verdubbeld sinds hij de rol op zich nam in 2020.

Michael M. Santiago/Getty Images

De Writers Guild of America zegt dat het gemiddelde loon voor scenarioschrijvers de afgelopen vijf jaar, gecorrigeerd voor inflatie, met 14% is gedaald.

Op dezelfde manier steeg het gemiddelde loon voor de topmanagers van Hollywood in 2021 tot 28 miljoen dollar, een stijging van 53% ten opzichte van 2018, volgens een analyse van de Los Angeles Times. De Writers Guild of America, die sinds mei staakt, zegt dat het gemiddelde loon voor scenarioschrijvers de afgelopen vijf jaar met 14% is gedaald, gecorrigeerd voor inflatie.

UAW-president Shawn Fain heeft betoogd dat de vakbondswerkers eenvoudigweg om een ​​soortgelijke loonsverhoging vragen die de prestaties van de bedrijven in de afgelopen jaren weerspiegelt.

“In de afgelopen vier jaar is de prijs van auto’s met 30% gestegen. De salarissen van de CEO’s gingen met 40% omhoog… Niemand had daar klachten over, maar God verhoede dat de arbeiders om hun eerlijke deel vragen’, vertelde hij vorige week aan Jake Tapper van CNN.

Dit jaar zullen de Grote Drie naar verwachting ruim 32 miljard dollar aan collectieve winst binnenbrengen.

De bedrijven beweren dat deze winsten nodig zijn om de grootste verandering in de sector in bijna een eeuw te financieren: de verschuiving naar elektrische voertuigen.

Geen van de elektrische auto’s van de oudere autofabrikanten vertegenwoordigt meer dan een fractie van hun huidige omzet, maar ze verwachten de komende jaren een groeiende vraag en strengere milieuregels die worden opgelegd door regeringen over de hele wereld.

Ze zien het ook als een manier om winstgevender te worden, deels omdat een elektrische auto veel minder bewegende delen heeft dan een benzineauto met zijn complexe motoren en transmissie. (Volgens schattingen van de industrie hebben elektrische auto’s ongeveer 30% minder arbeid nodig om te monteren dan een auto op benzine.)

En de autofabrikanten staan ​​klaar om door de belastingbetaler gefinancierde prikkels te ontvangen om hun EV-transitie te ondersteunen.

Vakbondsleiders zijn het erover eens dat elektrische auto’s deel uitmaken van de toekomst, maar ze maken zich zorgen dat de Grote Drie de productie van elektrische auto’s eenvoudigweg zullen verplaatsen naar staten in het Amerikaanse Zuiden die voor het overgrote deel geen lid zijn van een vakbond. Ford heeft bijvoorbeeld al miljarden geïnvesteerd in productiecampussen in Kentucky en Tennessee die EV-batterijen en vrachtwagens zullen produceren.

“Ondanks alle trucs van het bedrijf is er meer dan genoeg geld om EV-investeringen te doen, hun werknemers een eerlijk deel te betalen en een gezonde winst te behouden”, schreef Hersh. “Hun belangen zouden beter gediend zijn door deze onderhandelingen snel af te ronden, onze transporttoekomst op te bouwen met hun eigen werknemers die volledig gevestigd zijn in een gedeelde visie, en aan werknemers van concurrerende buitenlandse ‘transplantatieproducenten’ en nieuwe startups zoals Tesla te signaleren wat hun arbeid werkelijk waard is. .”

—Chris Isidore van CNN heeft bijgedragen aan dit artikel.



Source link